Η δέσμευση της ελπίδας!

(Η φωτογραφία είναι απο το ilioupolisonline.gr)

Επειδή μια πόλη που ονειρεύεται, είναι μια πόλη που ελπίζει. Ελπίζει δηλαδή ότι τα όνειρά της θα γίνουν πραγματικότητα.Πήρα μια βαθιά ανάσα λοιπόν όταν έμαθα για την περίφημη συνάντηση που θα πραγματοποιηθεί με τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ και το δήμαρχο της πόλης μας κ. Αναγνώστου.
Τό θέμα ιδιαίτερα σοβαρό, η νέα περιφερειακή Κατεχάκη απασχολεί και καίει τους πολίτες της Ηλιούπολης που βλέπουν την πόλη τους να μεταμορφώνεται σε απέραντο αυτοκινητόδρομο!
Οι αντιδράσεις πολλές αλλά αποτελέσμα δεν είδαμε κανένα, ακόμα, τουλάχιστον.
Ο υπουργός κ.Σουφλιάς μέχρι σήμερα δεν αφιέρωνε καθόλου από το χρόνο του για μια συνάντηση.
Τα σχέδια της μελέτης που υπήρχαν ποτέ δεν τα είδαμε στην ακριβή τους μορφή.
Διάβασα λοιπόν για τη συνάντηση, που έγινε πρόσφατα, στο εργοτάξιο κατασκευής του μετρό Ηλιούπολης και για τις υποσχέσεις του υπουργού για άμεση λύση του τεράστιου αυτού προβλήματος.
Βέβαια ο τρόπος και ο τόπος που ορίσθηκε το ραντεβού - λύση(!) με κάνει να αμφισβητώ για τη σοβαρότητά του και με παραπέμπει σε ένα επικοινωνιακό παιχνιδάκι που δεν θάχει τελειωμό!
Έτσι και αλλιώς η κατάσταση είναι εκρηκτική και εντός και εκτός της Ηλιούπολης και με δελτία τύπου και στημένες φωτογραφήσεις δεν λύνονται τόσο σοβαρά προβλήματα.
Μακάρι να μην βαριανασαίνουμε σε λίγο όλοι μαζί απο τις προτάσεις -δεσμεύσεις του υπουργού και της δημοτικής αρχής!
Πρός το παρόν... υπό "δέσμευση" οι ελπίδες για την πόλη μας.

Μαύρο-γκρί και το σκοτάδι απλώνεται παντού!

Στην εποχή του γκρίζου, της βίας ,των σκανδάλων, του εύκολου πλουτισμού,της υποκρισίας, της διεφθαρμένης εκκλησίας, της απομόνωσης και του πανικού,όλα περιστρέφονται γύρω απο τη δύναμη, το χρήμα,την εκθαμβωτική επιτυχία,το θεαθήναι και την ψεύτικη ευγένεια και ευπρέπεια.
Ο άνθρωπος τι έγινε?

Ο άνθρωπος που έχει ανάγκη από αγάπη, χαμόγελο, αγκαλιά, ελπίδα, φίλους,ιδανικά, αρχές, αξίες, έρωτα, πολιτισμό, ελπίδα και πόσα άλλα...
...τελικά υπάρχουν σημερινά πράγματα που μπορούν να διεκδικήσουν διαχρονικότητα?
Το παγερό στυλιζαρισμένο ύφος που φοριέται στις μέρες μας δεν ανατρέπεται?
Με αυτές τις σκέψεις, σχεδόν αυτόματα νιώθω την ανάγκη να ξαναδιαβάσω...
...« Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά. Με πλήρη επίγνωση ότι μια μέρα ο πλανήτης αυτός θα καταψυχθεί ή θ΄αναφλεγεί μαζί με τα επιτεύγματά τους.
Άλλης λογής ήρωες, που αυτοί, θα βγάλουν ασπροπρόσωπη την τότε ανθρωπότητα.»
Έγραφε ο Οδυσσέας Ελύτης στο «΄Εν λευκώ ».
Ανακουφίζομαι και με πείσμα δυναμώνω και ελπίζω οτι κάποιοι γενναίοι πεισματάρηδες επιμένουν και προσπαθούν με ανιδιοτέλεια να διασώσουν τον άνθρωπο!

Ο.Σινογιάννη

Ας αλλάξουμε συνήθειες!

10 λεπτά αναπνοής για τη ΓΗ!!!

................................................................
Σκοτάδι στον κόσμο:

Στις 17 Σεπ του 2008 απο 21:50 εως 22:00

ας
σβήσουμε όλα τα φώτα, όλες τις ηλεκτρικές συσκευές, ας δώσουμε την
ευκαιρία στον πλανήτη μας να μπορέσει να
«αναπνεύσει».
Εάν η συμμετοχή είναι μαζική, η εξοικονόμηση ενέργειας μπορεί να
είναι τεράστια. Μόνο 10 λεπτά, για να δούμε τι θα μπορούσε να
συμβεί!
Ναι, θα είμαστε για λίγα λεπτά στο σκοτάδι μόνο με το φώς ενός
κεριού να μας φωτίζει μόνο με την αναπνοή μας και την ανάσα που
δίνουμε στον πλανήτη μας.

Θυμηθείτε ότι η δύναμη είναι στην ενότητα+ίσως με την συνδρομή του
Internet
να μπορέσουμε να
το κάνουμε ακόμα πιο μεγάλο!

Πείτε το στους φίλους σας σε όποια χώρα κι αν μένουν.Προωθήστε αυτό
το μηνύμα.

Στους μαθητές,τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς...

...ευχές για μια καλύτερη σχολική χρονιά με καλύτερη ποιότητα στην παιδεία!

Επιστροφή στην ελπίδα και στο άρωμα του λευκού ευωδιαστού τριαντάφυλλου...!

Καλό φθινόπωρο φίλοι μας!

Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς χάθηκαν και οι εποχές και το χρώμα τους!

Το μαύρο και το γκρίζο κυριαρχεί παντού. Τα σκάνδαλα,η αλλαζονεία και οι περίτεχνες κουβέντες φανερώνουν οτι η ανθρωπιά είναι είδος προς εξαφάνιση.

Ο πλουτισμός και πως θα αποκτηθεί είναι αυτό που ενδιαφέρει το πολιτικό μας σύστημα.

Παντού κομπίνες, μίζες και στημένα κείμενα για ενα... καλύτερο αύριο.

Καλύτερο για τους λίγους, γι αυτούς που έχουν την ικανότητα να προδίδουν με ευκολία τις όποιες αξίες - αρχές που επιβάλλεται να έχει μια κοινωνία.Μέσα στην οποία όμως υπάρχουν και οι άλλοι. Δηλαδή εμείς, που πορευόστε σε άλλους δρόμους, με άλλες αρχές και ιδέες,με άλλους στόχους και προσανατολισμους. Και η αλήθεια είναι ότι είμαστε οι περισσότεροι.Ίσως και οι πιο ικανοί!

Επιστρέφοντας λοιπόν από διαφορετικούς τόπους στην κοινή πραγματικότητά μας, ας κρατήσουμε την ελπίδα και το άρωμα του λευκού, του χρώματος που κρύβει μέσα του την αγνότητα και όχι μόνο...