"ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ": Για τον κυρ Γιάννη που έφυγε...

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Για τον κυρ Γιάννη που έφυγε...

...Γενναία μέσα από των αγαπημένων του την αγκαλιά!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

"Ό,τι μπόρεσα ν' αποχτήσω μια ζωή από πράξεις ορατές για όλους, επομένως να κερδίσω την ίδια διαφάνεια, το χρωστώ σ' ένα είδος ειδικού θάρρους που μου 'δωκεν η ποίηση: ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΙ ΑΝΕΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΑΡΤΑΕΤΟ ΚΑΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΕΜΟ, ακόμα και όταν ουρανός δεν υπάρχει. Δεν παίζω με τα λόγια. Μιλώ για την κίνηση που ανακαλύπτει κανείς να σημειώνεται μέσα στη Στιγμή όταν καταφέρνει να την ανοίξει και να της δώσει διάρκεια."( ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ-ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ "Ο ΜΙΚΡΟΣ ΝΑΥΤΙΛΟΣ")

ΟΛΓΑ ΣΙΝΟΓΙΑΝΝΗ
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΜΠΟΥΚΟΥΒΑΛΑΣ
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΠΑΛΤΑΣ
ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΠΙΡΛΗΣ
ΞΕΝΙΑ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΕΦΕΡΛΗΣ
ΗΛΙΑΣ ΑΤΣΑΡΟΣ
ΓΙΩΤΑ ΓΙΑΛΛΕΛΗ
ΓΙΩΤΑ ΚΡΟΚΟΥ
ΓΕΩΡΓΙΑ ΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΒΙΚΥ ΚΟΝΤΙΔΟΥ
ΑΝΝΑ ΜΗΝΑΔΑΚΗ
ΒΟΥΛΑ ΓΕΩΡΓΙΔΟΥ
ΝΙΝΑ ΦΡΑΓΚΟΥΛΗ
ΝΙΚΟΣ ΠΑΡΑΠΟΔΑΣ
ΙΝΩ ΒΑΝ ΝΤΑΙΚ
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΩΤΣΗΣ
ΙΩΣΗΦ ΧΑΤΖΗΠΑΥΛΗΣ
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΤΣΑΚΩΝΑΣ
ΚΩΣΤΑΣ ΜΕΘΥΜΑΚΗΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ
ΕΛΕΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΛΗ
ΝΑΤΑΣΣΑ ΓΙΑΛΛΕΛΗ
ΙΩΑΝΝΑ ΚΩΝΣΤΑ
ΙΑΚΩΒΟΣ ΚΡΟΚΟΣ
ΔΗΜΗΤΡΑ ΠΑΠΑΚΑΝΕΛΛΟΥ

Eυχαριστουμε θερμα τον ποιητη Τολη Νικηφορου για την αφιερωση του!

αφιερώνεται στον Νίκο, στην Όλγα και σε όλους τους φίλους του Χαρταετού από την Ηλιούπολη...ένας πολύχρωμος χαρταετός που υψώνεται κι αστράφτει μαγικά πάνω απ’ τα κάστρα με ήχους φυσαρμόνικας , με μακρινές φωνές σχεδόν που αγγίζει κάποτε τον ουρανό κι ύστερα χάνεται αργά μες στην ομίχλη ύστερα στροβιλίζεται και πέφτει πέφτει, σκαλώνει, σκίζεται χάνει τα χρώματα και χάνει τα στολίδια του πάνω στα αιχμηρά κλαδιά του χρόνου αυτό είναι μνήμη ένα μοναχικό παιδί κάτω απ΄το δένδρο βουβό και δακρυσμένο να κοιτάζει. Τόλης Νικηφόρου ( δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Μανδραγόρας" τεύχος 38, Απρίλιος 2008)

Ποιηση από kanella16. Ευχαριστουμε!

"ΣΚΙΣΜΕΝΟΙ ΧΑΡΤΑΕΤΟΙ" Πέρασε ανεπιστρεπτί της εφηβείας η ανάμνηση κι αυτό που ως αναβίωση ελπίσαμε, της λήθης σέρνει το καρότσι, πορεύεται με της ωριμότητας πατίνια. Καμια κυκλικότητα πια δεν έχουν οι χοροί μας κι ας νομίσαμε, πως νέα μέλη θα πιάσουν το μαντήλι, αντοχής λεβέντισσας σκαρώνοντας φιγούρες. Από τούδε δε θα μπορούμε πια πολύχρωμο τον αητό μας να πετάξουμε -τα ζύγια του κοπήκαν ξαφνικά. Κι εμείς της αναβίωσης χαρταετού οι εραστές, εφημερίδες ψαλιδίζουμε ισορροπώντας την ουρά του που βουτάει με φόρα. Έλα ξανά υπόσχεση στου κύκλου μας το γύρισμα, ότι λίγη ακόμα μας απόμεινε η αντοχή` ταχιά θα πιάσει της ερημιάς μας ο Βαρδάρης χαρταετούς εξακοντίζοντας σ`ηλεκτροφόρα σύρματα…

Πρώτα απ'όλα θέλω να σας δώσω συγχαρητήρια για την προσπάθεια που κάνετε στο blog σας για την ανάδειξη της ποίησης, για την πατρίδα μας, για την γλώσσα μας που χάνεται, για όλα αυτά που μέσα μας μας καίνε... στην συνέχεια θα ήθελα να σας αφιερώσω ενα απόσπασμα απο την πρώτη μου ποιητική συλλογή που θα κυκλοφορήσει τις προσεχείς ημέρες (σε ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΚΔΟΣΗ) με τον τίτλο "ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ ΤΗΣ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣ" η οποία είχα την τύχη (ΜΕΓΑΛΗ ΤΥΧΗ εν έτει 2010!) να αναγνωριστεί απο το κοινό και να μελοποιηθεί απο γνωστούς και καταξιωμένους καλλιτέχνες του χώρου, θέλωντας να θυμήσω στους "άρχοντες" του τόπου οτι πάντα θα υπάρχουν μερικοί "ονειροπόλοι" που θέλουν να βλέπουν τα πράγματα αλλιώς -οι οποίοι δεν κατεβάζουν αμάσητο ο,τι τους σερβίρουν τα Μ.Μ.Ε.!

(απόσπασμα απο το ποίημα ΣΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΤΗΣ ΒΗΘΛΕΕΜ, ειδικά αφιερωμένο στην ανθρωπιστική οργάνωση "ΓΙΑΤΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ", η οποία είναι και επίσημος αρωγός της προσπάθειας μου)

...να βάψουμε το κόκκινο στους τοίχους με λευκό,

να σβήσουμε κάθε ανάμνηση του πολέμου

απο τα μάτια των παιδιών,

με το σεντόνι που σε φάσκιωνα ειρήνη να τυλίξεις,

και τα μάτια σου στην άκρη τους δεμένη

να μην κρατάνε μια σταγόνα παράπονου

.....

να βλέπουνε τον κόσμο φωτεινό,

να χαίρουνται τα χρώματα απόψε και αύριο και πάντα!

γιατί είναι μάτια μικρού παιδιού

μάτια μικρού παιδιού...

......

είμαστε όλοι παιδιά του Ήλιου

και μιαν ημέρα οι νεκροί θα μας τιμήσουν,

στην άκρη κάποιου μύθου

ένα στιχάκι θα γράψουν και για εμάς

ο Όμηρος ίσως ή κάποιος μικρός Θεός,

.....

στην προβλήτα της Ιστορίας

θα δέσουμε και εμείς,

ας είναι να γίνει με ειρήνη…

Θανασης Μπιρλης και «Οικο-νες»

Είναι δημιουργός γιατί ξέρει να δίνει ζωή σε ότι οι άλλοι θεωρούν φθαρτό και άχρηστο. Είναι σπουδαίος καλλιτέχνης γιατί με μοναδική μαεστρία μπορεί να διηγηθεί μια ιστορία με υλικά του χθες και του σήμερα. Και είναι ένας ευαίσθητος άνθρωπος που με μοναδικό τρόπο στέλνει το μήνυμα ότι τίποτε δεν είναι άχρηστο, συμβάλλοντας ατομικά στην παγκόσμια κινητοποίηση για το περιβάλλον.

Δημητρης Αληθεινος,ενας σημαντικος ζωγραφος!

Γεννήθηκε το 1945 στην Αθήνα. Από το 1968 ως το 1970 σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα ( εργαστήριο Ν. Νικολάου). Το 1973 αποφοίτησε από την Ακαδημία Καλών Τεχνών στη Ρώμη (εργαστήριο L. Montanarini) και το 1980 από την Εcole Speciale d’ Architecture στο Παρίσι (εργαστήριο F. Mosca). Ήδη από την δεκαετία είχε αρχίσει την καλλιτεχνική του δραστηριότητα, με εκθέσεις στη Γκαλερί Δεσμός, ενώ από τη δεκαετία του ’80 συμμετείχε σε διεθνείς εκθέσεις και Μπιενάλε (πχ. Μπιενάλε Κωνσταντινούπολης 1989, Μπιενάλε Βενετίας 1997). Ασχολείται με τη ζωγραφική, το κολάζ, το λόγο, τις δράσεις, τις κατασκευές και τις εγκαταστάσεις, καθώς και τις επεμβάσεις στο περιβάλλον. Το 1981 σε μια συνάντησή του με ξεχασμένους πολιτισμούς ξεκίνησε τις Κατακρύψεις διαφορετικών αντικειμένων σε διάφορα μέρη του κόσμου, ενώ από το 1993 επεκτείνοντας ακόμα περισσότερο το διαπολιτισμικό και διαχρονικό χαρακτήρα των αναζητήσεων του, άρχισε τις Συνεργασίες με Άλλους Πολιτισμούς του πλανήτη συμμετέχοντας ενεργά στην καθημερινή και τη θρησκευτική τους ζωή. Zει και εργάζεται στην Αθήνα.

Γιωργος Δουατζης

Ευχέτης: Να αγαπάς. Είναι το σημαντικότερο που θα μπορούσες. Είναι πάνα από τη δημοσιογραφία σου. Κι από την Ποίηση και τη δημιουργία. Πολύ πιο πάνω. Να αγαπάς, Τέρπανδρε. -Τέρπανδρος: Κύριε Ευχέτη… … Μη φεύγετε, κύριε Ευχέτη. Μη…-Μη φεύγετε κύριε Δουατζή από το χώρο της διανόησης, η εποχή σας έχει ανάγκη.Γ. ΜΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Σoνια Ζαχαρατου

...Αλλά τα παραμύθια μετατρέπονται σε εφιάλτες!Είναι δημοσιογράφος και συνεργάζεται με τo περιοδικό «ΒΗmagazino», με ειδικότητά της κεντρικές συνεντεύξεις και θέματα. Υπήρξε διευθύντρια στα περιοδικά «ΕΙΝΑΙ» και «7 ΜΕΡΕΣ TV». Στο παρελθόν παρουσίασε τηλεοπτικές εκπομπές στην ΕΡΤ, μεταξύ των οποίων και την πολιτιστική εκπομπή «Οι τέχνες είναι 7». Το 1998 είχε εκδώσει τα ποιητικά πεζογραφήματα «Πανσέληνος παρά κάτι» (εκδ «Αστάρτη»).

"ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ"

Σάββατο 8 Νοεμβρίου 2008

Για τον κυρ Γιάννη που έφυγε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΜΑΣ

ΒΡΑΒΕΙΟ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ!