Ήμασταν όλοι εκεί. Περήφανοι και χαρούμενοι. Για το έργο, τη διαδρομή, την αποδοχή και τα καλά λόγια-και μόνον αυτά- άκουγες παντού, στις δυο φιλόξενες σάλες του Μουσείου της Ηλιούπολης, από όλους τους επισκέπτες της αναδρομικής έκθεσης, του Ιωσήφ Χατζηπαυλή. Κι ήμασταν περήφανοι και χαρούμενοι, για έναν ακόμη λόγο.
Ο Ιωσήφ είναι δυο φορές «δικός» μας! Από τη μια, ως συμπολίτης και φίλος και από την άλλη, ως «Χαρταετός!» Κάτι που μας τιμά ιδιαίτερα!
Η αναδρομική έκθεσή του, μια πανδαισία χρωμάτων και φωτός στις παραλλάξεις της μέρας, εμβρυουλκός μνήμης, μιας σειράς εποχών, με διαφορετικό άρωμα, τοπίων και χρωμάτων. Μιας άλλης Ελλάδας. Έτσι όπως την αποτύπωσαν, πριν από αυτόν, οι μεγάλοι δάσκαλοι του, ο Σπύρος Βασιλείου, ο Γιάννης Τσαρούχης, ο Γιώργος Πολυκανδριώτης, ο χαράκτης Τάσσος και τόσοι άλλοι…
Στο έργο του υπάρχει η συνέχεια τους, όπως και το «σπέρμα» που μπόλιασε τη μαστοριά του Ιωσήφ. Κι αυτός, απλόχερα μοιράζει την αγάπη και τη γνώση που εισέπραξε, στους επόμενους…
Στα αμέτρητα «σταντς» της έκθεσης, ένα «ξεχώριζε». Ο «μαθητής του».
Φιλόφρονα, αγαπημένα, θέλει να μοιραστεί με έναν νεότερο του, τη συμμετοχή, του μαθητή , σε μια αναδρομική ζωής, την έννοια προσφορά, στην αποθέωση της! Και το όνομά του, Γιώργος Μητσιώνης.
Μόνο ο Χατζηπαυλής θα μπορούσε! Και η κίνηση αυτή δείχνει, το μεγαλείο του δημιουργού, του σεμνού καλλιτέχνη, του ανθρώπου που βάζει πρώτα, στη ζυγαριά της δημιουργίας, την αναζητούμενη λέξη, ήθος!
Ιωσήφ,
Σε ευχαριστούμε, γιατί με την αναδρομική σου, ανταμώσαμε ξανά με τις μνήμες. Θυμηθήκαμε το χρώμα στις ξεχασμένες γωνιές της Ελλάδας, όπως στη λίμνη των Ιωανίνων. Στην Πύλο, στη Βοϊδοκοιλιά, στη Λέσβο, στον κόλπο της Γέρας. Στο Λαύριο, στο Πέραμα, στην Κυνόσουρα, που
κάποιος δεν μπόρεσε να προσδιορίσει τη γεωγραφική κατανομή της και κάποιοι θα θυμώσουν, φοβάμαι, κάποιοι από τους Σαλαμινομάχους, αλλά, εσύ ξέρεις, τα χρώματα, την εγκατάλειψη, τις σκουριές, τις ώχρες, τα σαντινόνερα και τα καράβια που περιμένουν τον «βατσιμάνη», να τα «ντανιάσουν», χωρίς «ρότα», χωρίς….
Αυτό , το «χωρίς»… το άφησες στην ερμηνεία του θεατή σου!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου